Doğa adında bir ermiş.
Ağaçları çok severmiş.
Kurmuş gizli tezgâhını,
Renkler kokular eğirmiş.

Toprak bir kız doğurmuş.
Adını ağaç koymuş.
Yazın giydirirmiş onu,
Kış gelince soymuş.

İlkbaharda çiçek kokmuş.
Sonbaharda yaprak dökmüş.
Gün gelince korumuş onu.
Kimse bilmez böyle,
Toprağın ana duygusunu.